Coeman moet een van de grootste depannagediensten uit de regio zijn. Drie jaar geleden takelden ze eigenhandig 130 voertuigen uit een kettingbotsing op de A19. Een ravage in de mist, maar het zegt tegelijkertijd iets over de spankracht van dit gerenommeerde bedrijf.

Zoon Frederic Coeman: “We laten nooit iets liggen. Hoe zwaar, hoe breed ook. We laten alles pico bello achter, veroorzaken nooit bijkomende schade.” Vader Rudy Coeman, een ervaren rot die rust uitstraalt, knikt bevestigend.

Rudy begon in 1978 met zijn takeldienst. “Ik had een garage, de depannage was eerst een hobby, maar het werd een echte passie.” Ook Rudy’s zonen werden ermee besmet en ondertussen werkt zijn kleindochter al mee op kantoor, doet de schoondochter Natascha de boekhouding/administratie en staat kleinzoon Thibault al klaar om een handje te helpen. Vul dit nog aan met drie man personeel en de beschikbaarheid over zelfstandige chauffeurs bij overbelaste dagen.

Hun wagenpark bestaat uit zo’n 20 vrachtwagens, zowel voor het takelen van auto’s als vrachtwagens, maar ook eentje met een zware hydraulische kraan, enkele signalisatie-vrachtwagens met botsabsorbeerders enz. Maar in het leven van Rudy Coeman en zijn twee zonen is er altijd wel nog plek voor nieuw speelgoed.

Frederic Coeman: “Auto’s worden steeds zwaarder. We zochten dus nog een duurzame takelwagen die zowel zwaardere auto’s als bestelwagens kan depanneren.”

Tony Deneckere van Groep Vereenooghe maakte hen al snel duidelijk dat ze hiervoor beter kozen voor de doorontwikkelde Actros dan voor de 12T Atego. Het resultaat: een Actros 1827 Lnr met een L cabine streamspace 2.30m en MT 320 mm met zit/ligcombinatie.

Een met stijl aangeklede Actros

De nieuwe Actros blinkt in de zon en de herkenbare kleuren van depannage Coeman lijken de wagen vleugels te geven. Frederic: “We spuiten onze vrachtwagens zelf. Dat moet tip top zijn. Het materiaal waarmee je toekomt, is je visitekaartje hé.” En daar hoort nog een sterke slogan bij: “Coeman to the rescue”.

Het comfort van de L cabine streamspace.

Bij Coeman doen ze ook vaak aan repatriëring. Frederic: “We doen heel Europa aan, van het hoge Noorden…” “…tot het warme zuiden,” vult broer Steven aan. Dan is een slaapzitbank zeker geen extra luxe. Maar toch denken ze bij Coeman in de eerste plaats aan hun klanten. Frederic: “Soms staan ze daar met vijf man op de pechstrook, die kunnen we dan probleemloos meenemen. Vier vanachter en eentje vooraan.”

Mensen helpen, daar gaat het om. Rudy: “Tevreden klanten geven al eens een fles wijn.” Waarop Frederic begint te lachen: “Die Heineken die je daar ziet, hebben we gekregen van een Nederlander hé. Die hebben we niet zelf gekocht hoor.”

Kranige Lowrider

Frederic: “Die 27 ton telescoopkraan moest zo laag mogelijk bij de grond zitten. Het is zowat het laagste dat je kan krijgen. Stel dat je een bestelwagen meeneemt, dan wil je niet dat die te hoog komt te staan. Door de zwaardere vooras van de Actros in combinatie met de ligveringen kan je er een zwaardere kraan opzetten.”

De kraan werd gebouwd in Nederland. Op 14 meter kan je er nog steeds een voertuig van 1400 a 1600 kg mee uit de gracht tillen. Heel belangrijk is hier dat het zonder extra schade aan het voertuig gebeurt. De wagen wordt opgetild aan de wielen. Frederic: “Niet met riemen onder het dak zoals vroeger gebeurde. Helaas gebeurt het soms nog, wat een regelrechte schande is.”

Daarnaast is deze Actros ook nog geëquipeerd met een soort karretje waarmee ze wagens kunnen wegslepen waarvan de wielen geblokkeerd zijn.

Die van Coeman mogen ons altijd takelen. Maar even iets anders: gaan jullie ooit op vakantie? Steven: “Zelden.” Frederic: “We zijn hierin opgegroeid hé.” Steven: “Het is een soort van hobby.” Frederic: “Zonder die passie hou je dit nooit vol.” Steven: “En je moet echt wel van mechaniek houden.” Rudy: “En als de mensen ook nog eens wreed content zijn na onze hulp, dan zijn wij ook content.” That’s the spirit.